Όταν
όλα έρχονται κατά πάνω σου και βιώνεις τι ακριβώς σημαίνει να σε βαράνε
από παντού, αδιαφορείς παντελώς γι’ αυτά που παπαγαλίζουν στην
τηλεόραση και επαναλαμβάνουν σπαστικά οι εφημερίδες περί οικονομικής
κρίσης γιατί είσαι μέσα στη δίνη της δικής σου κρισάρας.
Παράλληλα και πάλι για όλους τους απλήρωτους λογαριασμούς, τηλεφωνικές
οχλήσεις, θυροκολλήσεις που πέσανε πάνω στη χώρα, για όλα όσα πλακώνουν
τους περισσότερους ό,τι και να συμβαίνει, αυτό που έχω δει να
επαναλαμβάνεται είναι πως η ίδια η ζωή παρέχει και διεξόδους με μίνι
διαφυγές.
Την ώρα που καταρρέεις γίνεται ένα τσαφ που σε
κρατά. Κάποιος σκορπά σημάδια που ζητούν ερμηνείες, ψίχουλα που σε
κάνουν να πιστεύεις ότι αν τα ακολουθήσεις θα ξεφύγεις, υπονοώντας ότι
πιθανόν να υπάρχει για σένα ένα παραμύθι κάπου εκεί στην άκρη που
σημαίνει καλύτερες μέρες. Σε παραμυθιάζει μπας και ισοφαρίσει τα
χτυπήματα κάτω από τη μέση.
Είναι ο αλάνθαστος τρόπος που έχει για να σου τινάξει τα νεύρα στον αέρα.
Υ.Γ
Κλεμμένο ναι απο την ωραία θεσσαλονικη οχι δικό μου με αρεσε .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου